önce hikayemizle başlamalıyız belkide.....Eşimle 2012 yılında Ocak ayında evlendik 5 yıllık birlikteliğimizin ardından,o aşka o kavuşmaya sonra değinirim :) çünkü ayrı bi yayın gerektirir bence.
insan ilk evlendiğinde sanki garip bi şekilde özgür olduğunu hissediyor yani iki kişilik özgürlük başlıyor aslında.. başında anne baba olmadan bi evin bütün sorumluluğunu eşinle üstlenmek.. bazıları için büyük fark izin almadan bi yere gitmek bile garipseniyor :D bu durumdayken ilk yılımızı gezmeye ayıracaktık ama evliliğimizin 9. ayında bi anda bebek fikri çeliverdi aklımızı.insanın bunu düşünme olasılığı bile büyük bir adım bence çünkü bir can getireceksiniz dünyaya. bütün sorumluğu size ait olan.itiraf etmeliyim ki insan korkuyor önce en azından ben korkuyordum.Ama bir bebek sahibi olma fikri herşeyin ötesindeydi... ekim 2012 de hamile kaldım ancak aralık 2012 de kalp atışı alınamadığı için kaybettim bebeğimi. ve farkettim ki ne kadar da haklıydım dünyaya bi canlı getirme konusunda. o gün sanırım bir daha cesaret edemem hissine bile kapılmıştım şimdi geriye dönüp baktığımda yaşanan herşeyin insanı ne kadar güçlendirdiğini farkediyorum.
Yaşanan o süreci şimdi anlatabileceğimi sanmıyorum ama 4 ay sonra nisan 2013 de yeniden hamile kaldım ve tam 40 hafta boyunca heyecan sevinç mutluluk yanında malesef korku endişe yaşadım. böyle olsun istemezdim hamileliğimin ama oldu ufacık bişeyde telaşa kapılıyordum... önlem amaçlı 30. haftaya kadar kan sulandırıcı iğne kullandım,her gün hiç sektirmeden iğne oluyordum.Eşim her konuda olduğu gibi yine yanımdaydı, en büyük destekçimdi.çok şükür ki 40 haftayı gezerek- tatile bile gittik-,işe giderek (36.hafta bitimine kadar çalıştım) tamamladım. ancak ne bir ağrı ne bir sancı olmayınca son günden 1 gün önce yani 17 ocak 2014 de sezeryana girdim spinal sezeryan oldum.. 13.05 cuma günü kızımı Alya mı kucağıma aldım şükürler olsun.. O anı kelimelere dökmek çok zor,ağlama sesini duyduğum an gözyaşlarına boğuldum yanıma getirene kadar sürekli iyi mi dediğimi hatırlıyorum :) yanıma geldiği an ağlaması durmuştu Alya'nın annesinin kokusunu biliyoı demişti dr.um.......Artık her anne gibi dünyanın ennn güzel bebeğine sahiptim yeryüzünde gökyüzünde bu hissin tarifi yokmuşş,yaşanmadan bilinemezmiş..............bugünden sonra bu zamana kadar yaşananları yavaş yavaş anlatacağım,,biraz geç kaldım bloğu açma konusunda ama malum güzel Alya çok zaman alıyor....................
Şimdilik bu kadar bizden arayı çok açacağımı sanmam ard arda yazılar,hikayeler,yaşananlar olacak burada.. kısacası en yüksek dozda ALYA içerecek.. Belki ara ara ufak kaçamaklarda olur.
YENİDEN HERKESE MERHABA :)
dipnotlar:
Alya :3460 gr -- 50 cm doğdu :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder